Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Η εξάντληση του «συστήματος ΠΑΣΟΚ»



του Γιώργου Καραμπελιά
Το σύστημα ΠΑΣΟΚ που εγκαθιδρύθηκε από τον «μεγάλο τιμονιέρη» και συνεχίστηκε από τον εκσυγχρονιστή διάδοχό του, Σημίτη, και τον δήθεν αντίπαλό του… Καραμανλή, έλαβε τέλος. Το σύστημα αυτό στηριζόταν στην απάτη και την αυταπάτη. Την αυταπάτη του «μικρομεσαίου σοσιαλισμού», ότι είναι δυνατόν εσαεί να βολεύουμε τους πάντες, και τα αφεντικά και τους εργάτες, και τα «νέα τζάκια» και τα συνδικάτα.
Και όλα αυτά χωρίς να αυξάνεται η παραγωγή πλούτου στη χώρα, που θα μπορούσε να κατανέμεται σύμφωνα με την παλιά καλή αρχή της σοσιαλδημοκρατίας, που λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 1970 και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Δηλαδή από την αύξηση του πλούτου και της παραγωγής, να έπαιρναν ένα ποσοστό οι εργαζόμενοι και ένα άλλο το κεφάλαιο. Αυτό υπήρξε το περιβόητο σοσιαλδημοκρατικό κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρώπη, από το 1945 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Το ΠΑΣΟΚ πέτυχε μια νέα κοινωνική ρύθμιση, στηριγμένη στην απάτη! Στήριξε τον «σοσιαλισμό» στον δανεισμό και την παρασιτοποίηση των Ελλήνων. Στην πρώτη δεκαετία της ηγεμονίας του, τη δεκαετία του 1980, η παραγωγή της χώρας κατάρρευσε, αλλά τα εισοδήματα ανέβηκαν! Το «θαύμα» το πέτυχε ο «μάγος» της απάτης και της οφθαλμαπάτης με τον δανεισμό και τις εισαγωγές. Το χρέος ανέβηκε σε μια δεκαετία από το 20% του ΑΕΠ στο 100% με 110%, ενώ οι εισαγωγές από το 20% της εσωτερικής κατανάλωσης στη δεκαετία του 1970 έφτασαν στο 35% το 1988.
Το σύστημα άρχισε να καταρρέει από το 1988. Και όμως, μετά το 1993 και την παρένθεση Μητσοτάκη, θα διαιωνιστεί για άλλα δεκαπέντε χρόνια, με τον Σημίτη και τον… Καραμανλή. Η παραγωγή, στη βιομηχανία και τη γεωργία έμενε στάσιμη ή μειωνόταν, ενώ το εισόδημα και η κατανάλωση αυξάνονταν! Νέο θαύμα. Και βέβαια, πλέον, δεν αρκούσε ο δανεισμός που συνεχιζόταν.
Βρέθηκε ένα νέο κόλπο: Η παγκοσμιοποίηση. Δηλαδή η απόλυτη παρασιτοποίηση των Ελλήνων. Τα εισοδήματα για την κατανάλωση θα έρχονται από έξω: τουρισμός 17 δις. ευρώ το 2008, ναυτιλία 18 δισ. ευρώ, χρηματιστήριο και δάνεια. Αλλά και οι εργάτες θα έρχονταν από έξω. Στα χωράφια, τις οικοδομές, τα εργοστάσια, τον τουρισμό, όλο και περισσότερο θα δουλεύουν οι μετανάστες αντί για τους Έλληνες. Έτσι θα πέσουν τα μεροκάματα και ο πληθωρισμός. Την ίδια στιγμή η εσωτερική παραγωγή θα συνεχίσει να καταρρέει. Το 2008 οι εισαγωγές θα φτάσουν τα 60 δισ. και οι εξαγωγές μόλις 16! Η κρίση του συστήματος άρχισε με την κατάρρευση του χρηματιστηρίου. Δισεκατομμύρια ευρώ έγιναν καπνός μέσα σε λίγους μήνες. Και η μόνη συνέπεια ήταν πως οι Έλληνες μετά από μερικά χρόνια έφεραν τον Καραμανλή για να συνεχίσει την πολιτική ΠΑΣΟΚ! Και πάλι Ολυμπιάδες και ευρωπαϊκοί «θρίαμβοι» στο ποδόσφαιρο θα αποτελούν το παραπέτασμα καπνού για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η καταναλωτική τύφλωση και αποχαύνωση των Ελλήνων. Και θα έπρεπε να έρθει η κρίση της παγκοσμιοποίησης και το τέλος της δυτικής οικονομικής κυριαρχίας το 2008, για να καταρρεύσει αμετάκλητα το πασοκικό σύστημα. Ο Γεώργιος ο δόλιος, ο μικρός, που η μοίρα τον έφερε για να κλείσει το σύστημα που άνοιξε ο πατέρας του, πίστευε πως θα μπορούσε να συνεχίσει με τα ίδια ψέματα. Πως θα συνεχίζει να φέρνει λαθρομετανάστες να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, πως θα εξακολουθεί να δανείζεται και να διαιωνίζει το ίδιο σύστημα. Γι’ αυτό και αντικατέστησε τον τελευταίο των πασόκων, τον… Κωνσταντίνο Καραμανλή, με ψέματα και υποσχέσεις. Και γι’ αυτό, μέσα σε μερικούς μήνες, επιδείνωσε την κρίση. Τώρα όλα έρχονται αντίστροφα απ’ ό,τι προσδοκούσαν οι γελοίοι. Το σύστημα τινάζεται στον αέρα. Οι μικρομεσαίοι και ιδιαίτερα οι μισθωτοί θα χάσουν τουλάχιστον το 20% του εισοδήματός τους, η ανεργία θα εκτιναχθεί, οι μισθοί και τα μεροκάματα θα συρρικνωθούν, η απασχόληση θα γίνει «ελαστική», η ύφεση θα είναι γενικευμένη. Τώρα οι ταξικές και κοινωνικές αντιθέσεις, που επί τριάντα χρόνια κουκούλωνε το σύστημα ΠΑΣΟΚ, θα εκραγούν. Και μάλιστα με άναρχο τρόπο, διότι δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις και πολιτικά κόμματα ικανά να εκφράσουν με συνεκτικό τρόπο ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο. Φτωχοί εναντίον πλουσίων, μισθωτοί εναντίον των εμπόρων και των αφεντικών, αγρότες ενάντια στην «πόλη», Έλληνες εναντίον μεταναστών και παλιοί και σχετικά ενσωματωμένοι μετανάστες εναντίον πρόσφατων λαθρομεταναστών. Και αυτή η νέα ταξική και κοινωνική πάλη θα εκφραστεί σε όλα τα πεδία, με οξύτερες κοινωνικές συγκρούσεις, με άνοδο της εγκληματικότητας και καταστολή. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε την όξυνση των εθνικών ζητημάτων, από τα Σκόπια έως το Κυπριακό και από τη Θράκη έως το Αιγαίο, τότε κατανοούμε ότι η οικονομική και κοινωνική κρίση θα μεταβληθεί σε γενικευμένη κρίση του πολιτικού συστήματος. Κατά τον ίδιο τρόπο που το τέλος της μετεμφυλιακής δεξιάς ηγεμονίας πραγματοποιήθηκε με την κατάρρευση της χούντας και την εθνική καταστροφή στην Κύπρο, η οριστική αποσύνθεση της μεταπολίτευσης και του συστήματος ΠΑΣΟΚ την οποία βιώνουμε, θα συνοδευτεί από κοινωνικές και εθνικές συγκρούσεις και καταρρεύσεις. Βαδίζουμε, ίσως χωρίς να το συνειδητοποιούμε, προς ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο, που θα αναδειχθεί μέσα από τους σπασμούς της κατάρρευσης του συστήματος ΠΑΣΟΚ, που μόλις αρχίζει. Και πάντα με τον κίνδυνο μιας παραπέρα ανέκκλητης συρρίκνωσης της ήδη απομειωμένης εθνικής μας κυριαρχίας. Προφανώς δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Πρέπει να πασχίσουμε ακόμα πιο συστηματικά, ακόμα πιο σύντονα, για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής ιδεολογικής και πολιτικής πρότασης, έτσι ώστε να συμμετάσχουμε δημιουργικά στη νέα εποχή που έρχεται. Και βέβαια να αντισταθούμε εδώ και τώρα στη συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος και της ανεξαρτησίας της χώρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: