Από το βιβλίο του Γ. Κοντογιώργη: "Η Δημοκρατία ως Ελευθερία", εκδόσεις Πατάκη, 2007.
" ....Η αδυναμία της νεοτερικότητας να κατανοήσει τα στάδια αυτά της ανθρωποκεντρικής ολοκλήρωσης οδήγησε τους στοχαστές της να υποστηρίξουν ότι η εταιρική συγκρότηση της κοινωνίας καταλύει την ιδιωτικότητα του βίου και, συνακόλουθα, την ατομική ελευθερία.
Τό ζήτημα δεν έγκειται στο ότι η νεοτερική σκέψη αδυνατεί να προσλάβει μορφές ανθρωποκεντρικής ολοκλήρωσης που την υπερβαίνουν. Στην προσπάθειά της να περιβαλλει το βίωμά της με αξιωματική ανωτερότητα παρακάμπτει την θεμελιώδη διαφορά μεταξύ ιδιώτευσης και ατομικής ελευθερίας, υποβάλλοντας τη σκέψη ότι η τελευταία είναι εφικτή μόνον στο περιβάλλον της πρώτης.
Η βεβαιότητα αυτή της νεοτερικότητας υποδηλώνει ουσιαστικά ότι ο αποκλεισμός του κοινωνικού ανθρώπου απο τη δημόσια σφαίρα και ο εγκιβωτισμός του στην ιδιωτική ζωή αποτελούν θεμελιώδη όρο της απο-φεουδαλικοποίησής του. Με απλούστερη διατύπωση, η ανθρωποκεντρική του ολοκλήρωση (η βίωση, πλήν της ατομικής, και των πεδίων της κοινωνικής και της πολιτικής ελευθερίας) συγκροτεί τον μείζονα κίνδυνο για την ατομική ελευθερία του.
Πρόκειται, εν προκειμένω, για μια επανάληψη του ολιγαρχικού επιχειρήματος που δεν αναγνωρίζει στον "κοινό λαό" την ικανότητα της αυτονομίας και της "επιχειρησιακής" άσκησης της πολιτικής και το οποίο απολήγει εντέλει στη διαπίστωση ότι ο ίδιος συνιστά απειλή για τον εαυτό του, σε βαθμό που μπορεί να τον υποβιβάσει στο καθεστώς δεσποτείας.
Είναι προφανές ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι ιδεολογικά φορτισμένος και οπωσδήποτε, επιστημονικά ανυπόστατος. Η αποϊδιώτευση, και μάλιστα, η εταιρική συγκρότηση του κοινωνικού βίου, εισάγει το άτομο σε μια ανώτερη ανθρωποκεντρική σφαίρα, την οποία παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς η ισότητα. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση μη διαιρετής προσέγγισης του αντικειμένου της ισότητας είναι, στο πλαίσιο αυτό, η πολιτική......"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου