Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Μία αγωνιώδης έκληση για τις εκλογές και μια απάντησή μου

Ενα αγωνιώδες σχόλιο τού αγαπητού μου Αργικέραυνου, στό ινφογνωμων-πολιτικά:

Αδέρφια του ινφογνώμων
Όπου κι αν ανήκετε πολιτικά, ψηφίστε τους άξιους, τους νέους, τους έντιμους και τους αδιάφθορους. Καταψηφίστε τους αποτυχημένους, τα τζάκια, τους αλαζόνες, τους επαγγελματίες πολιτικούς, τους λαοπλάνους και τους σκανδαλίσαντες την κοινωνία.

Η χρονική στιγμή είναι η δυσκολότερη για την χώρα μας και οι εχθροί καραδοκούν. Μην απαξιώνετε την ψήφο σας με αποχή, γιατί αυτό σημαίνει ανενεργούς πολίτες. Χρησιμοποιήσετε σωστά το όπλο σας την ψήφο και στο σωστό στόχο.

Φιλικά

Αργικέραυνος

Τό δικό μου σχόλιο:

Blogger Ο/Η vripol είπε...

Δεν έχουμε "την τελειότερη Δημοκρατία πού υπήρξε ποτέ".
Εχουμε πρωτόγονη δημοκρατία, πού κατ αναλογία μοιάζει με την "αισυμνητία", εκείνο δηλαδή τό στάδιο της Αθηναϊκης Δημοκρατίας, τού 6ου-7ου αιώνα, πού η κοινωνία ανέθετε σέ κάποιον με απόλυτη εξουσία, να νομοθετήσει(Σόλων).
Η Δημοκρατία μας κατοχυρώνει μόνο τις ατομικές Ελευθερίες (Ελευθερία=αυτονομία=δικαίωμα αυτοκαθορισμού και όχι ετεροκαθορισμού).
Αποκλειστικό δικαίωμα άσκησης πολιτικής έχει μόνο τό κράτος και η κυβέρνησή του.
Εμείς ως πολίτες, οφείλουμε κατά την σύγχρονή "Δημοκρατία", να ιδιωτεύουμε.
Εχουμε τό πολιτικό δικαίωμα (όχι Ελευθερία=πολιτική αυτονομία), να ξυπνάμε πολιτικά καθε 4 χρόνια, για να παμε στις κάλπες και να νομιμοποιήσουμε τό προσωπικό τού κράτους.Ενδιάμεσα, αυτοί αποφασίζουν ερήμην μας για τά πάντα..
Υπάρχουν 3 διακριτά επίπεδα κοινωνικών ετέρων:
1.Πολιτικά ιδιωτεύουσα κοινωνία
2. Κράτος με πλήρη πολιτική εξουσία.
3.Οικονομικές δυνάμεις πού τωρα τελευταία έχουν κάνει απροκάλυπτα υποχείριό τους τό προσωπικό τού κράτους, πού αφήνει την κοινωνία τελείως απροστάτευτη έναντι των οικονομικών δυνάμεων (αρα η κοινωνία δεν είναι αυτόνομη, δηλαδή ελέυθερη κοινωνικά, αφού ούτε τό δικαίωμα πχ τού οκταώρου δεν μπορεί να διασφαλίσει..)
Ο Πολίτης δεν μπορεί να πιέσει τό κράτος παρά μόνο με εξωθεσμικούς-παρακρατικούς μηχανισμούς (κόμματα-συνδικάτα, κλπ)
Οποιον και να ψηφίσουμε, θέλει να μπεί στό κράτος για να ασκεί εξουσία ερήμην μας.
Πρώτα-πρώτα θα κοιτάξει την πάρτη του και τα συμφέροντα των χρηματοδοτών του ή στην καλύτερη περίπτωση τό κόμμα του.
Ακόμα και οι πλέον ακέραιοι πολιτικοί, θα ασκούν εξουσία επι τετραετία ερήμην μας.
Είναι σαν να δίνεις εντολή σε κάποιον μηχανικό να σού κτίσει τό σπίτι, αλλά να μην έχεις δυνατότητα να τον ελέγξεις παρά μόνο μετά από 4 χρόνια.
Προτάσεις:
1. Ο εκλεγμένος βουλευτής να απολογείται κάθε εξάμηνο, σέ σώμα 1000 κληρωτών πολιτών. Αν κριθεί ότι παραβιάζει τις υποσχέσεις του να ανακαλείται.
2.Ο πολιτικός να είναι δικαστικά υπόλογος για τις πράξεις του.
Οι σκέψεις δέν είναι δικές μου, αλλά τού καθηγητή Γ. Κοντογιώργη, πού δεν τόν ξέρετε γιατί τον θάβουν συστηματικά.

3 Σεπτέμβριος 2009 8:58 μμ

Δεν υπάρχουν σχόλια: